Joden
Joden komen oorspronkelijk uit Israël, zij worden ook genoemd: het Joodse volk of volk Israël.
Het Joodse volk leefde volgens de Bijbelse overlevering ongeveer drieduizend jaar in de regio Palestina, het Jodendom ontwikkelde zich. De Joden werden na een opstand door de Romeinen vrijwel geheel uit Palestina verbannen. Daarna begon de verspreiding. De Joden hebben sindsdien een bewogen bestaan geleid waarin armoede, discriminatie, onderdrukking en uitroeiing, maar ook culturele, economische en individuele bloei voorkwamen. Door de jaren heen was de Joodse religie, het jodendom, de voornaamste bindende factor tussen de Joden die verspreid over de hele wereld wonen, maar het volgen van deze religie of het volgen van de joodse tradities is niet per se nodig om tot het Joodse volk te behoren.
Sinds de opkomst van het nationalisme en de Verlichting hebben ook Joden een verandering ondergaan waardoor velen zich minder als een volk en meer als een betrokken volk of volk-religieuze gemeenschap binnen andere volken zijn gaan zien. Deelname aan alle aspecten van het maatschappelijk leven kon nu toenemen.
Tijdens de verspreiding ontstond op veel plaatsen discriminatie voor Joden, een vorm van racisme. Als reactie op het racisme voor Joden ontstond met name vanuit Oost- en Centraal-Europa een Joodse nationale beweging, Joden. De Joden streefden naar een eigen land voor Joden in Palestina. Een deel van de Joden emigreerden dan ook naar dat gebied. Dit droeg bij aan de groei van de Joodse gemeenschap in het toenmalig Ottomaanse en later Britse gebied Palestina en uiteindelijk aan de stichting van de staat Israël.
Niet alle Joden zijn echter zionist, velen zijn vooral loyaal aan hun nationaliteit vanuit hun geboorteland, naast de verbondenheid met hun historische afkomst.
Joden komen oorspronkelijk uit Israël, zij worden ook genoemd: het Joodse volk of volk Israël.
Het Joodse volk leefde volgens de Bijbelse overlevering ongeveer drieduizend jaar in de regio Palestina, het Jodendom ontwikkelde zich. De Joden werden na een opstand door de Romeinen vrijwel geheel uit Palestina verbannen. Daarna begon de verspreiding. De Joden hebben sindsdien een bewogen bestaan geleid waarin armoede, discriminatie, onderdrukking en uitroeiing, maar ook culturele, economische en individuele bloei voorkwamen. Door de jaren heen was de Joodse religie, het jodendom, de voornaamste bindende factor tussen de Joden die verspreid over de hele wereld wonen, maar het volgen van deze religie of het volgen van de joodse tradities is niet per se nodig om tot het Joodse volk te behoren.
Sinds de opkomst van het nationalisme en de Verlichting hebben ook Joden een verandering ondergaan waardoor velen zich minder als een volk en meer als een betrokken volk of volk-religieuze gemeenschap binnen andere volken zijn gaan zien. Deelname aan alle aspecten van het maatschappelijk leven kon nu toenemen.
Tijdens de verspreiding ontstond op veel plaatsen discriminatie voor Joden, een vorm van racisme. Als reactie op het racisme voor Joden ontstond met name vanuit Oost- en Centraal-Europa een Joodse nationale beweging, Joden. De Joden streefden naar een eigen land voor Joden in Palestina. Een deel van de Joden emigreerden dan ook naar dat gebied. Dit droeg bij aan de groei van de Joodse gemeenschap in het toenmalig Ottomaanse en later Britse gebied Palestina en uiteindelijk aan de stichting van de staat Israël.
Niet alle Joden zijn echter zionist, velen zijn vooral loyaal aan hun nationaliteit vanuit hun geboorteland, naast de verbondenheid met hun historische afkomst.